İşimize Olan Sevgimiz Birinci Kolaylığımız.

İnsanlar yaşantılarını toplum olarak sürdürdüklerinden bir toplumda her meslek o toplumu oluşturan İnsanlar için ayrı ayrı ihtiyaç alanıdır. Her mesleği ikame edecek İnsan ’a ihtiyaç duyulacaktır. Düşünsek ya Berber olmasa biz kendi saç kesimimizi nasıl yaparız veya Terzi olmasa elbisemizi nasıl dikebiliriz. Daha da önemlisi Temizlik Görevlileri sokağımızın çöplerini düzenli olarak tem izlemeseler, halimiz nice olur.

Bu bakımdan Diş Tabibine olan ihtiyaç kadar Berbere  Proje çizen Mühendis kadar da giysilerimizi hazırlayan Terzi’ye veya Ayakkabı Ustasına ihtiyaç olacaktır.Dolayısıyla İnsanların yaşantısını kolaylaştıran ve ihtiyacına cevap olan her meslek ayrı ayrı önemlidir ve değerlidir. İnsanların ne iş yaptığı ve bu işin  hangi sektörde olup o sektör çarkının hangi ölçek dişlisine ait olduğu çok önemli mi? Veya İnsanın değeri bu durumdan mı ilgili, şüphesiz ki değil.Çünkü hepimizin çok iyi bildiği üzere;İnsan, karakter etiğini ne konumundan ne de rolünden kazanabilir.

Bununla birlikte İnsan ’a duyulan saygı ve sevgi, kişinin temsil ettiği veya sorumlu olduğu işe olan saygısı ve tüm coşkusu ile işine sahip çıkıp emeğini vermesinden, kişilik etiğinden ve insani değerlere sahip olup bunu uygulama düzeyinden ise menfi şekilde beslenebilir.İşini severek,sorumluluk hissedip yapan, görevini en iyi şekilde yerine getiren ve kişilik değerlerini özümsemiş Temizlik Görevlisi bu temel ilkelere sahip olması nedeniyle çok saygıya layıktır.Ayrıca mesleği,statüsü ne olur ise olsun İnsanların Onurları Eşittir.